Rozdział 26

Nieubłaganie zbliżał się czas rozpoczęcia bankietu. Wszyscy już tu byli. Amelia również. Zabrała ze sobą swojego brata, który miał dotrzymywać jej towarzystwa. Dziwnym trafem Mela znalazła się przy tym samym stoliku co Bella z Reusem i Mario z Ann. Przez to, że była kapitanką chearleaderek miała wgląd we wszystkie szczegóły dotyczące bankietu. I o dziwo nagle jej miejsce znalazło się koło Marco. Izka postanowiła nie zważać na głupie gierki Meli toteż zajęła się rozmową z Ann, która siedziała obok. Meli nie przeszkadzało to, że na sali jest dużo ludzi i przystawia się do zajętego chłopaka łapiąc Go za kolano. Iza stwierdziła, że Reus świetnie się bawi konwersując z Amelią więc postanowiła wyjść na zewnątrz i iść do domu. Jednak blondyn zorientował się, że coś jest nie tak i poszedł za Izą.
-Czemu wyszłaś?- zapytał
-Idę do domu. Baw się dobrze- stwierdziła Bella
-Tak wcześnie? Coś się stało?
-Nie, no skądże. Widzę, że dobrze się bawisz więc wracaj tam.
-Iza, o co chodzi?
-Mam tego dosyć Reus. Mam dość Meli ale najwidoczniej ona Ci nie przeszkadza.
-Usiądźmy tu- stwierdził Marco pokazując na ławkę. -Przecież wiesz, że Cię kocham.
-Marco! Czy Ty naprawdę tego nie widzisz? Przecież ona stara się nas skłócić i jak widzisz udaje jej się to.
-To nie pozwólmy na to, co? Nie kłóćmy się już- swoje chłodne czoło blondyn przybliżył do skroni dziewczyny. -Idziemy do środka?
-Nie chcę- zaprzeczyła Bella -Chodźmy do domu
-O nie! Nie będziemy w sobotni wieczór siedzieć w domu. Idziemy do kina!
-W takich strojach?-zapytała Bella
-Wszędzie trzeba się dobrze prezentować- uśmiechnął się Marco.

***

Kolejny mecz BVB wygrało śpiewająco. Iza po skończonej rozgrywce wparowała do domu aby sprawdzić pocztę. Z nad komputera wyrwał ją telefon ze szpitala:
-Marco Reus miał wypadek. Leży nieprzytomny. Proszę przyjechać.
Nie namyślając się długo Iza ubierając buty wybiegła z domu.

***

Wchodząc do poczekalni Malinowska ujrzała całą drużynę BVB prócz Marco i Matsa, który jak się okazało również miał wypadek.
-Co się stało?- zapytała Iza podbiegając do Kloppa
-Chwila nieuwagi- rzeknął Jurgen- Jakiś wariat przejechał na czerwonym z prędkością światła, nie starał się nawet zahamować i potrącił chłopaków
-Ale to nic poważnego, prawda?
-Iza, nie wiem. Na razie nikt nie chce nic powiedzieć. Musimy czekać.

***

Śpi, wciąż śpi. Podłączony do miliona kabelków nie może się obudzić. Malinowska wyszła na zewnątrz aby nabrać świeżego powietrza siadając na murku.
-Wiedziałam, że Cię tu znajdę- rzekła przyciszonym głosem Mela siadając obok -Nie będzie jak wtedy Izka. Nie stracisz Marco tak jak kiedyś mamę.
-Tak jak straciłam Ciebie?- zapytała Bella -Po co tu w ogóle za mną przyszłaś?
-Przepraszam. Byłam okropna. Tyle ostatnio przeżyłaś a ja...
-Tęsknię za Tobą Melka
-Ciągle tu jestem
-Możemy znów być przyjaciółkami?
-Jasne- odparła Mela
-Tak jak dawniej?
-Przykro mi Iza, ale nic już nie będzie tak jak dawniej.

***

Amelia Czyż powolnym krokiem skierowała się w stronę szpitala a dokładnie do sali gdzie leżał nieprzytomny jeszcze Reus.
-Hej, to ja- zaczęła swój monolog - Pewnie dużo teraz przechodzisz, ale musisz się obudzić, bo chcę żebyś zajął się Izą. Jesteś dla Niej dobry i nie wiem czy poradzi sobie bez Ciebie. Co Ty na to, żeby się obudzić?....... Tylko nie mów jej o naszej rozmowie. Otwórz oczy Marco.......

*********************************************
Przepraszam za to coś powyżej:)
Chyba cały tydzień Go pisałam:)
Pozdrawiam:**
Kalina